Bazen zamanın ya da aradaki insanların önemsiz olduğunu düşünürüm, özellikle suda taş sektirirken. Çoğu insan bilir; bu iş ciddi anlamda konsantrasyon gerektirir. O sebeple hiçbir zaman seni ya da seni düşündüğümü söylemem böyle durumlarda, aksi takdirde kendimi kandırmış olmaz mıydım?
Her neyse, bir gün yine kendi başıma uğraşırken eğer boşluğa düşerse elimdekiler, aklına ben gelmemeliyim. Sen de gelme zaten, son zamanlarda o kadar çok onları gördü ki gözlerimiz, ayırt edemez oldular karanlığı aydınlıktan; ve o kadar bitap durumdayız ki, senin ne zaman sen olduğunu hatırlayamadım son gördüğünde. İnsanlar bazen sorgular kişileri: sen ya da biz, ya da ben veya o, hiç fark etmedi ki tarih boyunca; hep bir eksiklik aranmadı mi içimizde, hep bir boşluk?

Önemli olan bazen yerine her zaman diyebilmek belki de bazen…