TABUTÇU
Kel Hacıysuf (Hacı Yusuf)’un torunu Yusuf (Ceyhan), adını aldığına çekmiş: Nüktedan...Hoş sohbet...Hazırcevap...
O da bencileyin yazın köydedir. Sabah yürüyüşünü hiç aksatmaz benim gibi. Asfalt boyu Kısıkkaya’nın önünden Garağaç’a( Karaağaç) kadar yürür. Aynı güzergahtan döner. Bir gün yürüyüş’ten geliyorum Yöhmür’den beri. Yusuf evlerinin önünde. Selamlaştık.
-Yahu amıca, dedi, yalnız başına ne olur ne olmaz. Kurt kuş...Kriz mıriz gelir. Kuş uçmaz kervan geçmez yerde yürümek doğru değil...
-Aldırma be Yusuf can...Bir şey olmaz. Olursa da hoş geldi safa geldi...Başım gözüm üsüne. Yiğidin alnına yazılan gelir, karşılığını verdim.
Yusuf bana “amıca” der. İlhami de... Sebebine gelince Kel Hakkı, Yusuf’un amcası. İlhami’nin de...Hakkı emmi otlakçıydı. Bir paket sigara alır, anında dağıtırdı. Sonra tiryakilerden sigara alır, yakardı. Ellerini birbirine vurur:
-Tabakayı ver, işareti yapardı. Alır tabakayı sigara sarardı. Ateşi isterdi hal diliyle. Yakardı sigarayı, savururdu dumanını. Dağılıp giden dumanı keyifle seyrederdi. Sanki dumanla birlikte yorgunluğu, bungunluğu da uçar giderdi Kel Hakkı’nın.
Otlakçıydı. Ama sigaranın hakkını verirdi doğrusu. Sigarayı gavur etmezdi.
Hakkı emmi herkesten sigara istemezdi. Sadece nazının geçtiklerinden isterdi. Bizim köyde otlakçıların piriydi Kel Hakkı.
Ben de otlakçıyım. Okul yıllarından beri sigara içerim. Ama dumanını savururum. Ciğerime çekmem. Bu sebepten Yusuf ve İlhami “amıca”der bana.
Yusuf odun kestirecek. Bir hızarcı gelmiş Boğazlıyan’dan. Alıp getirdi Yusuf hızarcıyı eve. Kesilecek odunları gösterdi. Adamcağız işe başladı. Çalışıyor şevkle. Bir ara mola verdi. Su istedi Yusuf’tan. Suyu içtikten sonra:
-Abi sen ne iş yaparsın? dedi hızarcı. Yusuf bıyık altından güldü:
-Tabutçuyum. Kayseri’de Asri Mezar’ın girişinde işyerim var. Amma şu sıralar işler kesat...
Hızarcı hiç bir şey demedi. Yavaş yavaş malzemelerini topladı. Aldı hızarı eline, yürüdü.
Yusuf:
-Ne yapıyorsun? Daha iş bitmedi, dedi. Dedi demesine de hızarcı Yusuf’u dinlemedi bile. Hızla oradan uzaklaştı.
Yusuf yeğen anlatır anlatır, güler:
-Hızarcı ala tırıs gitti. “Çalıştığıyın parasını viriyim dur da...” didim, didim amma adamcağız ardına bile bakmadı, der.