Alçak ruhlu olanlar para arar, yüksek ruhlu olanlar ise saadet arar. ostrovski
ot
other_colours

başlıksız

Yorum

başlıksız

0

Yorum

0

Beğeni

0,0

Puan

575

Okunma

başlıksız

Bir çocuk bir çocuğa aşık oldu.Sormayın nerede ve nasıl olduğunu.Aşık olduğunu bilin yeter.Zordu onların işi.Önce kendilerine isyandı sonra etraftakilere.Yalana başvurdular önce.Ama kaçamadılar.Kaçmak için attıkları her adımda biraz daha birbirlerini arzuluyor ve biraz daha yaklaşıyorlardı birbirlerine.Önceleri içlerinde kopuyordu fırtına,sonra kasırgaya dönüşüp içlerinde kalmayıp dışarıya çıktı.Hakarete uğradılar,dayak yediler,yuhlandılar.Her şeye rağmen gülümsüyorlardı.Haklarında ölüm fermanı çıkmıştı.Orası öyleydi,ölmeleri gerekiyordu.Ölüme gülümseyerek gidiyordu.Bedenleri ilk kez ölüm yolunda bir araya gelebilmişti.Birisi ölüme giderken diğerinin elini bir kez tutabilsem diye dualar ediyordu Allah’a.Tam böyle düşünürken sendeledi diğeri.Düşecek gibi oldu,düşmesin diye elinden tuttu.Şükürler olsun ya rabbi dedi.
Diğeri de aklından onu bir kez dudaklarından öpebilmeyi geçiriyordu.Ama yapamadı elbette.Yürüdüler yol boyu.Yorulmuştu herkes.Köyden uzaklaşalı beri cellatları onlara kötü muamelede bulunmuyor.Sadece üzüntüsünü belirtiyordu.Dinlene dinlene geldiler ölümlerinin olacağı yere.Ama burası yol kenarıydı.Birbirlerine baktılar aşıklar.
Cellat silahı çekti.Bekledi bir süre.Aşıklar göz göze bakarken.Birden silah patladı.Her ikisi de diğerine baktı.Sonra da arkalarına baktı.Yerde köylüleri yatıyordu.Sizi vurup vurmadığımı,vurmadıysam vurmaları için göndermişler.Sonunda vurulmayacak mıyız?Kanına mı dokunur onun vurması? Aldığın işi bitirememiş mi olursun sonra? Dedi bir tanesi cellatın gözlerinin içine içine bakarak.Merak etme sen ben başladığım hiçbir işi yarım bırakmadım.Bundan sonra da bırakmam diyerek cevapladı.Sonra ellerini çözdü gençlerin.Gençler yörenin adetlerini bildikleri kaçmıyorlardı.Kaçma şanları vardı ama kaçmıyorlardı.Güvenmiyorlardı cellata.Sonra cellat ‘gidin’ dedi.Gitmiyorlardı.’gidin’ dedi cellat.
Biri tuttu diğerinin elinden.Ufacık dahi olsa bir ışık görünce ona koşmayacak mıydık? Dedi.
Sonra koşmaya başladılar el ele.Koşmaya başlayalı bir iki saniye olmuştu ki bir patlama sesi duyuldu.Arkalarına döndüler birden.Ne olmuştu?kimdi ateş eden? Kimdi vurulan?
Cellat intihar etmişti.Neden yaptı bunu? İki erkek birbirine aşık oldu da kanına mı dokundu acınaklı hikayeleri öyle olsaydı en başından yapardı onlara yardımını.Peki o zaman neden böyle bir yardım etti onlara.Ben bunun cevabını biliyorum ama size söylemeyeceğim.
Koştular o ufak ışığın peşinden.Koştular birlikte bir hayat için.Koştular biri öteki için koştu,öteki biri için koştu.

Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Yazıyı Değerlendirin
 
Başlıksız Yazısına Yorum Yap
Okuduğunuz Başlıksız yazı ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
başlıksız yazısına yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Paylaş
YAZI KÜNYE
Tarih:
11.8.2008 01:08:20
Beğeni:
0
Okunma:
575
Yorum:
0
BEĞENENLER
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL