Bir şair ve bir şiire bırakın dünya dediğimiz koca evreni.
Şair yüklesin tüm dünyanın artısını eksisini şiirine.
Söz harmanında dinginleştirsin tüm karanlık hülyaları
Ve mavi başlıklı şiir barakasında toplasın
güneşin altın sarısından doğmuş gayrı meşru umutları.
Sahiplesin bir anne şefkati ile avare dolaşan robotlaşmış yürekleri...
Bir şaire yükleyin karbondioksit geceleri
Sözcüklerle resim yapar gibi yeşille boyasın tüm özlem dolu gözyaşlarını.
Oksijeni aşılasın hasretin zifiri kuyusuna...
Şiir dallarına çaput bağlayın biraz ve tutun.
En yürekten kopan dileklerinizi.
Kaderinizin kötü gidişatında yağ sürmeyin acıların kırmızı dudaklarına...
Bir şaire ve bir şiire emanet edin günahsız dualarınızı.
İhbar edin tüm dünyevi şikayetlerinizi.
Bırakın şiirlere kelepçelesin gam ve ıstıraplarınızı. 111 şair imdat...


Aziz KARATAŞ