İnsanlar, kendilerini iki şekilde ifade edebilme şansına sahiptirler, konuşarak ve yazarak.
Bu iki durumda da en iyi bildiğiniz dili kullanmanız, karşınızdakinin de sizi anlayabilmesi ve cevap verebilmesi için aynı dili bilmesi icap eder.
Konuşurken kendini ifade etmek, yazarak ifade etmekten daha kolaydır zira küçük hatalar yapsanız dahi düzeltme şansınız olabilir, ancak yazım dilinde bu pek de mümkün değildir, yani eser yazılıp yayınlandıktan sonra kullandığınız hatalı ifadeler, okuyanın anlayışına ve insiyatifine kalmıştır.
Özellikle, şiirde yazım dili çok önemlidir çünkü şiir tamamen bir duygu ürünüdür ve duygularınıza tercüman bir aracıdır, bir dizenin yanlış yazılması, şiirin tamamını
anlamsızlaştırabilir ya da okuyan tarafından başkaca anlamlar yüklenmesi söz konusu olabilir
Yazım dilini çok iyi bilmediğiniz bir lisanla şiir yazmanız halinde, duygularınızı tam olarak ifade etmeniz neredeyse mümkün değildir,
Mesela, çok iyi Türkçe bilmeyen bir İngiliz vatandaşının Türkçe şiir yazması ya da aynı şekilde, çok iyi İngilizce bilmeyen bir Türk vatandaşının İngilizce şiir yazması yazılan şiiri ne kadar anlamlı kılabilir?
Oscar Wilde“ oysa herkes öldürür sevdiğini“ şiirinde kim bilir hangi duyguları ifade etmeye çalıştı, o şiirde verilmek istenen asıl mesaj ve duygu, okuduğumuz, anladığımız kadar mıydı?
Ahmed Arif’in “ay karanlık“ şiiri farklı bir dile çevrildiğinde şiir aynı duygu ve ifadeleri barındırabilecek mi?
O yüzden, şiirin ifade, mana ve özgürlüğünü yitirmemesi, gelecek nesillere de başı dik bir şekilde ulaşması için şiiri yazanın, en iyi bildiği dilde yazması şarttır,
bir de evrensel olan sevgi dilinde tabi.

Her ne olursa olsun, sevgi dilimizi unutmamamız dileği ile.

S.U.

Serkan Uçar

21.04.2016