Nerden başlayacam, neler anlatacam, nerede bitirecem bilemiyornum.
Mektubuma başlamadan önce mahsus selamlarımı gönderir yanaklarından öperim.yıllar sonra ilk defa yüzüm güldü, Güneş ilk defa doğdu, ilk defa seher oldu, ilk defa bülbül sesi gül kokusu anlamlı geldi.
Postacı beni komşuya sormuş.Benin sana olan sevgimi bildiği için, annem görmesin diye mektubu postacıdan almış.Bana geldiği zaman o da çok heyecanlıydı Onu tanırsın Sarı Tahirin gelini Sebahat.İnanamadım senden haber var dediğine, gözlerim karardı, düştüm.
Mektubunu verirken müjde istedi, bende çehizimde iki tane oyalı yazma verdim.Hepsini istese verecektim. Ömrümce hasretinle yaşadım.Aldığım mektubun kıymeti benim çehizlerimden daha değerlidir.Ömrüme bedeldir.
Ben ağlayarak okudum mektubunu, hatıralar canlandı gözümde.Hiç birini unutmadım, el ele tutuşup koştuğumuzu, yorulunca yatıp papatyadan seviyormu diye sorduğumuzu, Senin pembe, benim beyaz papatya olacak diye kavga ettiğimizi
Sonra yine el ele eve gittiğimizi hiç unutmadım.
Sen gurbette kahır çekerken, ben başka bir gurbette hasretinle geçirdim günlerimi.Kimseye söyleyemedim derdimi, seni sevdiğimi içimde büyüttüğüm senin sevgini.
Sende evlenmemişsin benim gibi, sizin evin arkasındaki pınardan su alırken verdiğimiz sözü. Bende bağlı kaldım sözüme evlenmedim.Eynesilden ayrılırken ağladığını , akan yaştan kızarmış gözlerini elinin tersiyleı sildiğin anları hiç unutmadım.
Seni çok seviyorum, yazarken utansamda söyleyecem artık kimseden korkmuyorum.Reisim kavilleşelim, hasreti bitirelim bak geçti bahar çağlarımız, hazan kapıda, eğer sende istersen gell benim canım sana feda olsun.Al beni seninle olayımda kuru ekmek yiyeğim, aç kalayım ben razıyım.
Mektubuma son verirken tekrar tanaklarından öper, selamlarımı yollarım.


Adees . Sumru

yadeller mah.
Kahır sokak.
Nergis Ap. No. 102

Ülker/ Asuman