Merhaba değerli okurlarım; bugün sizlere eski saygı vede sevgiden bahsedeyim dedim .
Son yıllarda saygıyı da unuttuk, sevmeyi de .
Gidelimmi çocukluk yıllarımıza. Bundan 20 sene ya da 30 sene öncesine. Evin büyüğünün sözünden asla çıkamazdık , ne derse onu yapardık. Aslında korkuda değildi ,öyle sanmasın kimse. Saygı da ,sevgi de imandan gelir derlerdi bize.
9 yaşımıza gelmeden namaz kılmayı öğrenirdik. Oruç tutardık. Ramazan ayında Oğlene kadar tutardık o zaman derlerdi ki tekne orucu tut oğlum yada kızım .Bakıyorum da şimdiki çocuklara okuldan gelince hemen çanta bir yana kıyafetler dağınık atıp doğruca oyun peşıne. Ya tablet , ya da Bilgisayar başına . Baba bir kelime etse, evlattan bin kelime ve de bahane var .
Babamız eve girerken oturursak ayağa fırlardık, ya da yatarsakta doğrulurduk. Evin büyüğü gelmeden sofra başına oturulmazdı beklenirdi.Şimdi bakalım bir de, her gelen bir şeyler atıştırıp anne baba ben yemek yemiyorum deyiverıyorlar.Bereket kalmadı saygı kalmadı sevgi de kalmadı .
*Değerli okurlarım, biraz olsun bu gün eskilere gittik.
Allahım bizlere saygılı, sevgi dolu evlat, eş , Helalinden de iş nasip etsin.
Kalın sağlıcakla Allaha emanet olunuz sevgilerimle .
Muharrem değirmenci