Yalnızlık neydi ?
Kimler yalnız kalıyordu , bu sorulara hiç cevap bulamayan insanlar yalnızlığa hapsolmuş gibiydi. Git gide içine kapanıyorlar ve biliyoruz ki bunlar mazinin değişmez bir eseriydi. Belki kırıklarla dolu bir aşk Belki maneviyattı bu hale getiren. Ama bilinmesi gereken önemli bir nokta vardı ki o da bir kez bu Yalnızlık tuzağına düşen içine kapanıp kalıyordu. Uçsuz bucaksız yollarda yürüyor sadece yaşamak için yaşıyorlardı.Peki ne yapmalıydı ?
Dışarıyı sessizlik bürüyor kalp bile atmakta kararsız kalıyordu sanki.
...
Hak edilmemiş bir sürü olaydan yaralı kurtulmak gerçekten kurtuluş sayılmazdı. Bazen kolun kopardı Bazen canın çıkarcasına yanardı. Çözüm bulunmalıydı artık. Aslında vardı Ama burada merhamet  giriyordu devreye. Bencil olmalıydı insanoğlu her zamankinden daha fazla ; takmayacaktı mesela hiç bir şeyi. Sadece kendisi olacaktı , sonucu ne olursa olsun kendi sesini duyup kendisiyle sohbet edecekti. Daha da yalnız kalacaktı Ama yarası olmayacaktı. Kişiselleştiripte hiç uğruna ağlamayacaktı.
Kısacası unutmalıydı her şeyi insanoğlu...