ya bu beden bana ait değil yada bu ruh.
savaşıp duruyorum nede çok yoruldum.. ne bedenim terk ediyor beni nede ruhum.
ortak bir noktamız yok gibi ruhum konuşmak isterken bedenim susuyor. bedenim gitmek isterken ruhum ansızın duruyor..
düşmanlarım yormuyor, dostlarım mutlu etmiyor beni. uyurken de iki kişilik uyuyorum ansızın uyanıyor biri sabaha kadar tartışıyorum ne desem para etmiyor. bedenim yatağın içerisinde oturup sigara içmek isterken ruhum dışarı sürüklüyor gecenin bir vakti.. kimseler yok koca şehirde yürüyorum yürüyorum hafif yağmur dökülüyor gök yüzünden sigaram her bittiğinde yeniden yakıyorum hafif de esiyor hani rüzgar hissediyor bedenim, ruhum ansızın titriyor soğuktan...
durmak geri dönmek istiyor bedenim , ruhum bırakmıyor az daha yürüyelim bak kimseler yok... tanımadığım bir ruhu bir bedeni düşünür oluyorum.. gözleriydi ilk aklıma gelen sonra da gülüşü. bir bütünün parçaları gibi bir birine sonsuz anlamlar yüklüyor.
hatırlıyorum aniden bir sevdiği vardı acaba o görebiliyor muydu bu sonsuzluğu yoksa bir körü mü sevmişti, sevdiğim.. sevdiğim diyorum işte böyleyim bazen bana ait olmayana da sahipleniyorum.. bedenlerimiz uzak ama ruhum bazen mutlu ediyor gidip dokunuyor onun ruhuna. güneş doğuyor ne de çabuk geçiyor zaman. dolmadan koca şehir çekilsem yalnızlığıma. güneşin doğuşu da hatırlatıyor seni bana.. bedenim ruhumdan kıskanırken. ruhum bedenimden kıskanır oldu seni. sonra ikisi bir oldu saçlarına dokunan güneşten kıskanır oldum seni. oysa ne sen bana aittin nede ben sana.. sen bilmezken ne de çok yıpranır oldum sevginden.. geçiyorum yalnızlığıma çay koyuyorum buharı tütüyor. volta atar gibi yalnızlığıma yürüyorum..
duvar da asılı resmine bakıyorum nede yakışmış güneş saçlarına. ruhum kalkıp sana gelmek istiyor. bedenim yorgunum deyip kesip atıyor.. ne olacak böyle diyorum, hep uzaktan mı seveceksin evet diyor. beklediğimi, umut ettiğimi bulamazsam yıkılır bedenim tükenir umutlarım.
SENİ SEVİYORUM
ama
asla duymayacaksın bunu benden
ben dilsizim
sen sağır...