akşam yemeğinden sonra kullandım maneviyatı
gözlerime de çok çabuk devrildi dünya
kanımın azgın aktığı damarlarıma bıraktım kendimi
kalbim de savurdu beni her seferinde . çok samimiydik kalbime hapsettiğim insanlarla . çok samimiydim tarihin korkulan yüzleriyle . çok samimiydik korkularınızla çok korkuyorduk korkunuzdan . biraz etrafı keşiften sonra en tepeye çıktım yani aslında yön bile yoktu ama bir şeyler, kendisinden daha büyük kütle çekimlerinden çok rahat uzaklaşabiliyordu . burası neresiydi ? sanki herşey yokmuş gibiydi sanki olaylar olsun diye bir göz sürekli izliyordu sanki izlemese olanlar, var olanlar olamıcak gibiydi . herşey sahte gibiydi . dünya sahte gibiydi yani gerçek anlamda öyle gibiydi . 4 yaşında ki Ayşe için oyuncaklar nasılsa aynen benim içinde dünya öyleydi . aman Allahım bu nasıl bir deneyimdir . beynim 150-200 mikrogram melatonin hormonu salgılıyordu sanki . uyumamaya bütün gücümü kullanıyordum . ama bu tarifi imkansız rahatlık benim daha fazla direnmemi engellemişti . titreşemiyordum tekrar başka alemlere . buna katlanmak zor bir şey çocuklar . bu yüzden beni anlıyorum .