"Hislerine kapılıp da bir saman çöpünü,yani fani bir güzeli kendine yakın bir dost olarak seçme.Çünkü ondaki sevgi ve yakınlık duygusu geçicidir.Sen kalıcı dostu ara.
Gönül verdiğin şeyin yaldızı aslına gidip de o şey çirkinleşince,bakırı meydana çıkınca,tabiatın ona doyar,ondan hoşlanmaz,onu boşlayıverir.
Sevgilinin seni büyüleyen o yaldızlı sıfatlarından elini ayağını çek,bilgisizlik yüzünden sahte bir madeni altın sanıp da hoş deme.
Fani varlıklarda görülen güzellik,ilahi güzelliğin iğreti olarak onlara aksetmesinden ibarettir.Akseden o nur,günün birinde aslına geri dönecektir.Bu yüzden ey sâlik,iğreti güzelliklere bakma da sen onun aslını,yani güzelliği vereni ara!
Güneşin duvara düşen nuru,yine güneşe gider.Sen duvara düşen nura değil de o nuru düşürene,yani güneşe git.Sana lâyık olan da odur.
Madem ki oluktan su akmadı,yani güzellerden vefa görmedin,bundan sonra suyu sen suyu göklerden elde et."
Mevlâna Celâleddin-i Rûmi (kuddise sırruhu)