Ben hayal kuran bir insan değilim.
Hayal kurmayı seven birisi değilim.
Benim lügatımda hayal gibi renkli şeylere yer yok.
Ben buyum.
Benim dünyam donuk,renksiz,kiyafetsiz.
Benden olumlu bir şey beklemeyin.
Ben hayal kurmayı gerçekler suratıma patladıktan sonra bıraktım.
Sizleri, hayatı, kendimi gördükten sonra bıraktım.
Ben ne siyah ne beyaz, ne de rengarenk bir insanım.
Ben griyim. Grinin tonlarıyım.
Ben ne cennet ne cehennemim.
Araf’ın tonlarıyım.
Ben kendinde güvenen bir insan değilim.
Benim lügatımda güvene yer yok.
Ben güven kavramını gerçekler suratıma sunulduğunda bıraktım.
Sizleri, hayatı, kendimi tanıdıktan sonra bıraktım.
Ben başarılı bir insan da değilim.
Benim lügatımda başarmak yok.
Ben başarmayı desteği, ilgiyi, inancı göremediğimde bıraktım.
Ben; ben değilim.
Peki ben, ben olmayı ne zaman bıraktım?