Her gün acı,
Her gün ıstırap,gözyaşı...
Teröre kurban giden vatan evlatları,
Patlamalarda hayatını yitiren genç,yaşlı,çocuk ayrımsız vatandaşlar,
Her gün tecavüz, taciz kurbanı olarak görmeye kanıksadığımız,çocuklar,kadınlar...
Devlet güvencesi yok,aile güvencesi yok,Hısım akraba,mahalle güvencesi yok..
Kısaca yaşam güvencesi şansa kalmış gibi..
İşin garibi,farkındamısınız tık dediğimiz de yok..
Deve kuşu misali kafalarımızı kuma gömüp hiç bir şey yokmuşcasına yaşamaya çalışıyoruz..
Seni sokan yılan yarın benide sokacak,
Seni yakan ateş yarın benide yakacak,biliyoruz aslında....
Ama şaşkın,kararsız en kötüsü duyarsısız yinede...
Sosyologlar,Psikologlar acilen toplanıp bir şeyler yapmalılar..
STK lar,mesleki kuruluşlar tepkilerini ifade etme cesaretini göstermeliler..
Teknoloji ilerledikce insani değerlerimiz kayboluyor sanki !
Beyinlerimiz,bedenlerimiz işgal altında...
Neyin doğru,neyin yanlış olduğunu idrak edemeyecek duruma geliyoruz...
Allah sonumuzu hayır etsin..