Sevgi tek başına devasal bir hazineyken, sevilmek için yaptığımız çırpınışlar ne… Cinsiyet gözetir mi, açlığı yatıştırır mı, güzeli aratır mı sevgi baş yastığa değince… Şimdilerde gerçeği arıyoruz karanlığın içinde son kandil için oluyor çırpınışlarımız… Yarım kaldık galiba eksik bir şeyler bıraktık hayatımızda… Ne gördüğümüzle yatıştık ne de görmek istediğimize gitmek için telaşlandık… Aslında biz rüyalarımızda yanına varırdık yine susardık yine hasretle uyanırdık… Yalanımız yaşantımızda kırılganlığımızdı zayıf tarafımız… Bütün harfleri indirdik midemize sonra gaz yaptı bir daha “seni seviyorum” diyemedik kendimize getirene…

Vaktiyle denemiştik daha yeni öğrenmiş çok çabuk oldu yerle buluşmamız… Bizler umudun içinde gri kalmışız mavi, üstümüzdeki kubbede selam tacını giyindi… Hep kaçak bir yanımız vardı korkak demek daha doğru aslında, o son tutunduğunun gidecek korkusu… İstedik ki yanımızda kalsın istedik ki aklını yitirsin kendimizde bir habersiz sevilmek için kanatlarımızı kestik… Sonra saksı düştü başa, akıl su olup aktı kaldırıma… Anladık yanlıştı yaptığımız sevda sınavından sıfır almıştık… Çünkü sadece sevmek gerekti sevildiğini bilmeden sevebilmek maharetti… Beceremedik içimizde tilkiler çevremizi sarmıştı… Hep iyi veya hep kötü mü olacaktık yanımızda başkaları olsun diye… Hiç kendimiz için nefes almayacak mıydık, emaneti balçıkla mı sıvayacaktık…

Şimdilerde sessiz kader örgüleri giyilir oldu, hiç kimse farkına varmadı… Unuttu insan aynasındaki görüntüsünü… Aşk hırkasından imlik kaçtı… Ve örgü şişleri eğildi paslandı…

Susta kalan her sevgi boğulmaya mahkûmdur… Sen dillen bırak sevilmeyi… Sevdiğin nedir onu bil ömür nöbetinde yazılmaz sevda yenilgisi… Aşkta önce kendine yenilmedin mi arkadaş kapına postacı en son ne zaman geldi… Ne zaman sen postacı olup çaldın sevdiğinin zilini… Hatırladın mı en son halini… Duyabildin mi özlediğin ama görüntüsü olmayan sesini… Dokunabildin mi insan elbisesine, ellerinle tarayabildin mi saçlarını… Peki, yalnızlığının deminde hıçkırığını duyup ben geldim diyebildin mi?

ilknuur kökknar-sokak kaçkını