Empati veya eş duyum, bir başkasının duygularını, içinde bulunduğu durum ya da davranışlarındaki motivasyonu anlamak ve içselleştirmek demektir. Kendi duygularını başka nesnelere yansıtmak anlamında da kullanılır.
Bebekler üzerinde yapılan incelemelere göre, doğuştan empati yeteneğimiz yüksek olmakla birlikte, uygun şartlarda hızla kaybedilebilir bir yetenektir. Empati yeteneğini sonradan kazanabilmenin yolu: açık uçlu sorular sormak, yavaş hareket etmek ve yorumda bulunmak, hızlı yargılara varmaktan kaçınmak, kendi davranış ve düşüncelerimizi anlamaya çalışmak, geçmişten ders almak, olayları akışına bırakmak ve kendimiz ve karşımızdakilerin davranışları için belli sınırlar oluşturmaktır.
Olumlu amaçlar için kullanıldığında işbirliği, üretkenlik, refah ve mutluluğu arttıran bu yetenek, kötü amaçlar için kullanıldığında manipülasyonculuk şeklini alır.
Empati, bir insanın, kendisini karşısındaki insanın yerine koyarak onun duygularını ve düşüncelerini doğru olarak anlamasıdır. Empati sayesinde insan ilişkileri gelişir. İnsanlar arasındaki kavgalar azalır ve zamanla yok olur. Aile içi empati ise aile bireylerinin karşısındaki insanı kendi yerine koymasıdır. Bu sayede bireyler karşındakinin ne tepki vereceğini bilir ve ona göre davranır.

Yeni Türkiye yolunda insanların daha yaşanılabilir bir toplum oluşturabilmesi için ‘empati kurma’ yeteneğinin geliştirmesi gerekiyor.Kendisine yapılmasını istemediği bir şeyi bir başkasına yapmayacak şekilde eğitim verilmesi veyahut kendisini buna göre dizginlemesini bilecek.Çoğu kişi empati kurmak yerine düşünmeden yargılama çabasındadır.Biz insanlara düşen görev ve sorumluluk çerçevesinde iyi olma, insanlara yıkıcı taraftan değil de hep yapıcı taraftan yönelmek olmalıdır.Kendi içimizde kendi kendimizi yargılamak yerine insanları karşımıza alıp hatalarını yüzüne vurarak, yaptığı hatalardan ders çıkarmalarını sağlamaktır.Kendi adıma konuşacak olursam eğer hatalarımın yüzüme vurulması hoşuma gider.Yaptığım hatayı tekrar yapmamak için çaba ve gayret gösteririm.Umarım insanlar ağızlarında kelimeler çıkmadan önce, o kelimeler yada cümlelerin karşısındaki insanları ne hale sokar diye düşünerek konuşmasıdır.Ama görünen o ki insanlar keşke konuşurken ağızlarını beyniyle doğru oranda kullanabilse….


İsmail AYDIN
22/03/2016
Saygılarımla…