İki sevgili buluşmak isterler
Kız Üsküdar’da erkek arkadaşı Haydarpaşa’da, ama ne yazık ki
buluşamazlar deprem olur sallanırken iskele yıkılır, kız oracıkta vefat eder
sevgilisine kavuşamaz elindeki mendilde şu yazılıdır.
Bir hazin hikaye birlikte görelim



Sevgilim kulakların çınlasın
sen üsküdarda ben haydarpaşada
bekle geleceğim sahilde
gecenin uygun bir saatinde
eline bir karanfil al
kırmızı sevdiğim
gelince bir mendil salla uzaktan beyaz olsun
orada iskelede beni bekle...

sakın gemi yanaşmadan binme
ya bir de göremezsem seni
parfüm kullanmazsın duysam nefesini
en iyisi sen şarkımızı söyle

ben geliyorum Selimiye’de
ay ışığı zirvede dans ediyor
mehtap çok güzel
deniz mavisiydi gönüller
çarşaf gibiydi önceleri
hafif kıpırtılar başladı
tıpkı benim içim gibi
umarım senin de
belli ki meltem rüzgarıydı onlar...

’’ kulaklarım uğuldar
o da ne ses gittikçe artıyor
martılar bağırışıyor
acı feryatlar başlar
büyük bir dalga geldi
sonra fırtına oldu göz gözü görmez oldu
yoksa rüya mıydı
ortalık toz duman
gelemem kıyıya ben dedim...

sonrası...
işte geldim sevdiğim.
zor da olsa geldim
gözlerim aktı önüme
sevdiğim neredesin
ortalık çok kalabalık
iskelede yok
bilmem neden geciktin
dolmuşu mu kaçırdın
keşke yürüseydin
kalbime doğru inan
bilirim gelmişsindir
erkencisin benim gibi
mutlaka mutlaka gelmişsindir..

sonra buğulu gözler aranır
küçük bir çocuğun ağladığı görülür
o da ne bir mendil elinde
beyaz hemde üstünde karanfil
denizin kıyısında bana verdiler der’’

( üzerinde bir de göz yaşı vardır...,
bir gün beni anarsan eğer
sevgin beklemeye değer...)

Behçet Bük