.....suskunluğumun cevabı yüreğimde çözümlenecekse sevginin sonsuzluğuna sabır diye sığınırım..benliğimin her defasında bir mabede saklanması belkide gözlerimin artık semaya yükselmemesinden..kaybetmeler artık acıtmıyor tenimi, köşelerde unuttuğum benleri bulamamışken..
..bak yine zamansızlığın korkutan sessizliğinde aklı karışık inlemelerin var..neye yarar bu sukutun seyrinde boğulmalar.. bilmelisinki kara bir deliğe kanat çırpıyor bütün firari yalnızlıklar..kalbimin ıssızlığında çöl acıları ve susuzluğumu artıran zemzem tadında bir serap..kahve buğusu gözlerimde geceden kalma bir efkar..içim eziliyor..eziyorum korkularımı.çalıntı bir hayatın nefesini soluyorum sanki..boğazımda yutkunamadığım acıllar..bırak öyle kalsın..henüz çayı demlenmemiş,tütünü bitmemiş sabahların var..ve bildiğin bir gerçek; muhakkakki zorlukla gelen bir kolaylık var..
..mevsimsizliğime inat mevsimler tüketiyorum..aklımda beni yoran ünlemler ve sorular..boşverdim.. rüzgar ne yönden eserse o yöne dağıtıyorum hüzünlerimi...mazinin izlerini siliyor bu med ceziler..kıyılardaysa yalnızlığım sırılsıklam ve herşeye inat dudağımda bana yakışan çocuksu gülüşler..
...ne kalmıştı bu sancılı ruhtan geriye..hiç deyipte geçmemeliyim..oysa hiçliği tanıdığım anda başlıyordu tüm gerçeklerle savaşım..ve benki kalem karartısına sığmayan öykülerin kahramanı sözverdim kendime direneceğim..bir enkazdan kurtulan çocuk gibi yeniden açıldı hayat pencerem..dışarda ağır bi koku..kana boyalı caddeler..kendimi vurmuştum bana yakışırr diye..şimdi pusuda gözlerim..mevsim bahar olsun ve ben yeniden dirileceğim..