Ne çok alıştık ölmeye. Bir günde ölen sevgililerle; her gün, yeniden, dirilmeden ölmeye.

Doğmak kutsaldı oysa; ta bu güne dek. Annenin karnında ölen yavrusuna dek. Güzeldi yaşamak. Rengi maviydi düşün. Umudun, özgürlüğün, mutluluğun… Âşkın ve sevdanın rengi maviydi. Yoktu denizi Ankara’nın. Fakat gökyüzü öyle maviydi ki. Deniz kadar hür, barış kadar huzur…

Denizi tarif edemez belki Ankara’nın taşları. Fakat özgürlüğü, fakat umudu, fakat hürlüğü öyle iyi biliyordu ki… Ezbere şakırdı evelallah… Susturdular. En güzel şarkısını söylüyorken üstelik… Bir Pazar günü. Mavi bir pazar günü. Hür, mavi bir pazar günü. Boş verin ya hepsini! Sıradan bir gün. Bir gün…

Yırtıldı gökyüzü, barış, diyen ağzından. Ağızdan tutun da en hür uzvuna kadar… Irzına geçti onun da insan. İnsana yetmedi kin, ona da düşman. Hürlüğe düşman, barışa düşman, huzura düşman.

Neydi en temel hakkı kadının? Erkeğin en temel hakkı neydi? Çocuğun ya çocuğun en temel hakkı neydi? Yaşlının? Âmânın? Engellinin? Annenin? Ya hu! İnsanın… İnsanın en temel hakkı neydi? Hakkımız neydi? Hakkımız ne bizim?

Yaşamak.

Altı üstü yaşamak… Nasıl da derin… Herkes yaşıyor zaten. Ve yaşamalı hakikaten. İyi ya da kötü… Herkesin bir yaşamı, dünyası ve nihayetinde ölümü var… Neyin hakkı bu! Kim bu bahşeden? Hak-mış…

Doğduk; istemeden.
Büyüdük; fark etmeden.
Yaşıyoruz; tercih etmeden.
Ve kalkmış biri! Ve kalkmış birileri! Ya hu nasıl da birileri ölmekten bahsediyor!

An-kara. Ankara değil yalnız bütün yurt kara. Kaybettiğimiz canları; umutlarıyla, hâyâlleriyle hatta âşklarıyla gömeceğiz toprağa. Ne çok sarılmak istedim bu gün bütün yakınlarına…

Taziye yeri memleket ve taziye yeri yüreğim. Kahrımdan yazmak istedim. O kadar kahrım var ki ne yazmayı becerdim ne de devam etmeye yetecek yüreğim. Kelimelerin kifayetinin de canı cehenneme.

“O iyi insanlar, o güzel atlara binip çekip gittiler”. Demiri, tuncunu bilemem usta! İnsanın şerefinden yoksununa, hainine, zorbasına, namussuzuna, ahlâksızına (…) kaldık.

Ankara/Kızılay saldırısında hayatını kaybedenlere Allah’tan rahmet, yakınlarına ve yüce milletimize sabır ve baş sağlığı diliyorum.


Hilâl ÖZDOĞAN
15 Mart 2016
TRABZON