beni de bir yerlere sikistiriverseydin sarkinda...
gercekler mideme oturdu,buyuk bir aci hemen sonrasinda bir sanci.anlamak guc kabullenmek kadar...
Kucuk Hanim dustu aklima.nerden cikti simdi?oyunumun sonunda ki en aci gerceklerden biri heralde.neden?neden bu kadar cabuk bitti?bitti ama yeni bir oyun baslayacak degil mi?acaba...neden’ler,acaba’lar,ismi bilinmez hikayeler...oyunlar,masallar,roller...sende kimsin?niye geldin?YETERR!yoruldum...ne bir son ne de bir baslangic istemiyorum artik.kaldigi yerde dursun hayat ya da zaman.beklesin beni.es zamanli yuruyelim.zamanlar es acilar ortak olsun.sarkilar bana soylensin tekrar,bakislar bana donsun,oyunlar benim olsun...
korkuyorum...
bilinmezlik sardi ruhumu.
kaciyorum...
sacma!nereye gidiyorsun?unuttun mu olmuyor,sen neredeysen orda korkularin.
dusunuyorum...
yine mi?ne zaman vazgececeksin?-elimde degil...
ariyorum...
kimi neyi?-bilmiyorum,bilemiyorum...
durdum artik...