Hala aşkın tanımını arayanlar var.
Bulmak için onca sıkıntıya giren,
geceleri kendine haram eyleyen
kendini yakan veya anlamsızca savrulanlar ve hala intiharlar var maalesef…
Bir anda aşk anlatılmaz;anlamak için ömür yetmez..
Anlayan var evet ..onlarda kendini yakanlar.. yanıp kül olanlar...

Başka bir boyuta girmek gerek,
dünya boyutunda olan yokluğu bir ben mi görüyorum
kacan kacana vuran vurana..gerçek aşk değil bu

….
Herkes ayrı bir havada
yokluğun resmini hala gözlerinde çizmeye çalışan var
kafelerde sahipsiz bakışlar
yol kenarları tıklım tıklım avare kuşlarla dolu
sessizlik nerde ?
sensizliğin köşesinde mi?
gölgesindeyim yalnızlığın
etrafında aydınlık güneş
akşam vakti gibi
yandan yandan uzanıyordu gölgem
karanlığa gömülmek, kaderim benim
acıya rağmen rahat içim
soluyor düşünceler
kış geldi ve hala yok
yaz gelecek hala yok
çiçekler açacak ve hala yok
yani şuan yoksun ...


Şimdilerde her aşk bir sokak fahişesi yaratıyor.
Bense anlamsız beyaz duvarlar örüyorum etrafıma
dokunduğumda irkilen sırtlar ,
korkan anlamsız gözler ve bağırışlar çığlık çığlığa ...

Ben de ölüyorum boyut değistirir gibi
senin o kendin için korktuğun yerde
defalarca bulundum gezdim tozdum
hala ordayım gelmeye niyetli misin bilmem
ama seni o aleme bekliyorum

Ve hala yokluğunu ayrı mısralara çizmekten bıktım .
…
Dizginleyemedim düşüncelerimi
Hiç susturamadım kelimelerimi
Paragraf başlarına gizledim seni
Hiç bulmak istemedim

yarama okunan efsun
gönlüme vurulan perçin
derdime şifa,merhem
ömrümde yolcu ol istiyorum

ya gel oldur beni
ya da gel öldür beni..



Vahdeddin ARPAG