Kime sorsan kalmak ister dünyada, kim var ki hemen ölmeyi kabullenen. Herkesin işi var yapılacak. Kiminin okulu var, kiminin evliliği, kiminin çocukları var büyüteceği, kiminin torunları derken bitmez bu yaşam hikâyeleri.
Mezarlıklara gitsen, taşlarda görürsün dünyaya doymamışlığın yazılarını. Dedene sorsan daha senin torunlarını görmek isteyecektir. Sana sorsam ohoo çok işin vardır.
Asırlar geçmiş yaratılalı bu dünya, kim bilir nasıl insanlar, nasıl kişilikler geçti bu dünyadan. Ne sarışınlar, ne esmerler geçip gitti buradan.
Nice işini yarım bırakmışlar var mezarlıklarda. Kimileri oğlunun düğününü göremedi, kimileri torunlarını kucaklamadan gitti diğer dünyaya.
Yunus Emre dizelerinde ne de güzel yazmış;
Yalancı dünyaya konup göçenler
Ne söylerler ne bir haber verirler
Üzerinde türlü otlar bitenler
Ne söylerler ne bir haber verirler

Kiminin başında biter ağaçlar
Kiminin başında sararır otlar
Kimi masum kimi güzel yiğitler
Ne söylerler ne bir haber verirler

Toprağa gark olmuş nazik tenleri
Söylemeden kalmış tatlı dilleri
Gelin duadan unutman bunları
Ne söylerler ne bir haber verirler

Yunus derki gör taktirin işleri
Dökülmüştür kirpikleri kaşları
Başları ucunda hece taşları
Ne söylerler ne bir haber verirler
Boşuna dememiş atalarımız “ Sac kızdı hamur bitti, tam işler yoluna girecekti ki ömür bitti”
Çetin KORKMAZ