Yarın olmasından korkuyorum gecemin… Ama bir an önce yarın olsun istiyorum… Garip bir korku… Garip bir tutku…
Gelmesin istiyorum çünkü yarında saklı bir mutluluğum yok! Ben gecelerin ruhunda buluşturuyorum yıldızlarımı… Bir an önce yarın olsun istiyorum çünkü bu gece çektiğim sancının dinmesini istiyorum!
Belki de garip bir tutku benimkisi; gündüzün geceye olan tutkusu gibi… Kavuşamamanın sancısını ben yarınlarda çekiyorum; geceye de içimi döküyorum… Ve her gece gökyüzünden bir yıldız düşürüyorum… Yarınlarımı kaybedeceğimi bildiğim için!
Med cezir telaşındayım… Dalga dalga titriyorum… Güneşi istemiyorum; belki de sevmiyorum… Neden bilmiyorum! Belki de yüreğimi gecenin kararttığı kadar aydınlatamadı!
Telaşlıyım bu gece… Mavide boğulacağımı biliyorum, belki de bu yüzden yüreğimin titremesi… Korkuyorum işte! Uyanık kâbuslar sardı bedenimi, çığlık atıyor ruhum… Aklım bir bardak su arayışı içerisinde… Ama bulamıyor; çünkü umutlarım susuz kalmış; çoktandır kuru cümlelerim… Güneşi bu yüzden sevmiyorum; umutlarımı kurutuyor her doğuşunda! Gelmesin yarın… Ya da bırakın gelsin… Yok, yok gelmesin… Hayır gelsin…
Ya da en iyisi ben gideyim!