Gözlerden akan yaş damlalarının arasında kaybolan çaresizliğin ve acının derin izlerini gözlerim göremedi.

Yüreklerde Nasır tutan çaresizliği yüreğim hissetmedi....

Başkalarına yapılan zulmü, haksızlığı yüregimden dilime dökemedim.

Çünkü çıkarlarım karşısında gözlerim kör, Yüreğim ve Vicdanım suskun kalmayı, Dilim lal olmayı tercih etmişti.

Düşünce duyum ise, esaret kabullenmişti.

Artık ruhum ölü, bedenim canlıydı. Ama hepsinden önemlisi tüm bunların farkında bile değildim.

_____________*

Bir Memleket İstiyorum!..

Topraklarında doğu-batı, Kürt- Türk-Laz demeden birlik beraberliğin olduğu, barış, sevgi, huzur kokan, gözyaşlarının akmadığı, bir hiç uğruna gencecik ana kuzularının canlarını terör lanetine yem edilmediği...

Herkesin içinde ki çocuğun ölmediği, çocukların öldürülmediği...

Kısaca her gün herkesin bayram ettiği...

Cennet TÜRKİYE CUMHURİYETİ’nin cehenneme dönüştürülmediği...

Hiç kimsenin buruk, acı, sefalet çekmediği.

Herkesin her gününun bayram havası içinde geçtiği...

Birlik ve beraberliğin kol gezdiği aydınlık, ferah, ölümlerin olmadığı, yaşanılacak...

Bir Memleket İstiyorum!...

21.02.2016 Ankara P.ÇETİN