Eşitlik ve özgün olmak

Yaratılış olarak insanların kendi aralarında eşit olduğu kabul edilir.Öyledir de… Bu eşitliği özgün olmak bozar mı? Eşitlikten ne anlamalıyız? Aynı kalıptan çıkmışçasına tek düze davranışlar gösteren toplumlar ideal midir? Dinler ve izimler tek tip bireylerden oluşan bir toplum oluşturmak için mıdır?

Evvela eşitliği anlamalıyız, her birey kendi özgün kişiliği ile diğerlerine karşı eşit hak ve özgürlüğe sahiptir. Yani özgün olmak eşitliği bozmuyor, kişinin öz hukukunu diğerlerinin müdahalesine karşı koruyor.

Çoğunluğun kabul ettiği izimler veya dinlerin esaslarına bağlı olarak oluşturulmuş (ideolojik veya cemaat) gruplarının kendi iç hiyerarşi kademelerinden aldıkları güç ile diğer insanları yönetme, yönlendirme hakkının var sanılması büyük bir toplumsal travma olarak açığa çıkıyor.Yeterli güce ulaşana dek gayet nazik, ılımlı faaliyet gösteren bu gruplar; güçlendiklerine kanaat getirdiklerinde eski nezaketlerini yitiriyor, tebliğ ve telkin yerini azar ve tehdide bırakıyor! Yani aba altından sopa gösteriyorlar. Kendi kalıplarına uymayan özgün insanların kişisel tercihlerine müdahale etmeyi kendilerine vazife ediniyor, başkalarını terbiye etmek üzerine davranış geliştiriyorlar.

Bu grupların izimler ve dini söylemleri sıkça kullandıkları; ticaret, siyaset, eğitim, spor, kültür, sanat,vb. Alanlarda söz sahibi olmak ve toplumu kendi görüşleri doğrultusunda sınırlamak için gayret gösterdikleri açıkça görülüyor.

İzim ve dinlerin amacı insanlara yol göstermek olmalıdır. Yani akla kapı açmalı, kabul konusunda zorlayıcı olmamalı, “Ortak akıl” havuzunda yerini almalıdır. Bireyler tercihlerini özgür ve özgün olarak yapmalıdır. Özgün olmayan, öğrenilmiş / öğretilmiş, ezber kaynaklı, hazmedilmeyen bir kanaatin kişinin kendisine fayda vermeyeceği açıktır.

Saygılar

Ahmet Bektaş