ülkemizde yeni bir gün geçmesin ki; yine bir bombalı saldırı olmasın. bir faili meçhul cinayet işlenmesin.
canlar yanmasın.
her gün yeniden birileri hiç uğruna yitip gidiyor.
daha kaç can gidecek gerçekten birilerinin çıkıp bizim suçumuz istifa ediyoruz demesi için.
adamlar yüzsüzlükte limit sınırlarını aştı.
kimse de demiyor ki;
ulan bu ülkeyi sen yönetiyorsun, bunlar senin suçun.
hani diyorlardı 1 kasım seçimlerinden sonra şehit haberleri çıkmayacaktı.
daha bugün bombalı saldırı da açıkladıkları 7 şehit var. acaba kaç can daha yitip gitti oracıkta.
hiç inandırıcı gelmiyor artık rakamlar.
hiç inandırıcı gelmiyor artık kınamalar,nefret cümleleri.
bir kaç güne çıkar yine konuşurlar.
eğer başkan olursam diye başlayan
şehitler olmayacak,
bombalar patlamayacak,
faili meçhuller olmayacak gibi gibi devam eden...

hadi oradan diyesi geliyor insanın.
rant için.
oy için.
başkanlık için yapılır mı bu?
kıyılır mı insanlara?

şimdi çıkacak hükümet,
diyecek suçlu muhalefet,
diyecek ypg,
diyecek rusya,
diyecek israil,
diyecek dış mihraklar....

ozaman sormazlar mı adama, sormazlar tabi.
ama sorulsa;
ne işe yarıyor senin iç işleri bakanın.
ne işe yarıyor senin kolluk kuvvetlerin.
ne işe yarıyor milli istihbaratın.
sormazlar mı adama? sormazlar ama sorsalar;
sen ne işe yarıyorsun orada diye?
başkanlık diye tutturmuşsun bir türkü bağır bağır söylüyorsun.
sormazlar mı o zaman sana;
daha başkentini koruyamıyorsun ne haddine senin başkanlık!