Nasıl tanımıştım seni hatırlatmam gerekecek kendime. Nasıl tanıdığımdan ziyade sen uğradığında gönlüme, gönlüm o zaman kıştı ve bahardan hiç ümitli değildim. Aşka uzak olduğumu sanıyordum, beni aşka tanıştıracağını da hiç ummuyordum, çünkü kalbimde aşkın da kalmadığını düşünüyordum.
Seni tanıdım ve sözler döküldü aniden, sen benim kısmetime düştün ya ben kendime uzun bir süre gelemedim. Önemsedim seni aşk bana uğradı tekrar ama önceden uğramamış gibi. Hissettiklerini hisseden biriyle tanışınca çok farklı haletlere giriyormuşsun geç de olsa hissettim.
Ben seni aşk bildim ey yüreğime dokunan beni sözlerin dünyasıyla tanıştıran kalbini kalbime eş bildiğim. Gözlerinde kendime yeni dünyalar açmak isterdim ve tutabilseydim o naif ellerini sana seni sevdiğimi söylemek isterdim. Çok fazla söyleyecek sözüm olsa da ben onları gözlerine söylemeyi tercih ederdim ve sözüme bir nokta koymaktan ziyade üç noktayla devam ettirirdim...