1
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
475
Okunma
İnsanın içindeki yürek yazgısını ben de anlamıyorum.
İçine girersiniz bir şeyin bir daha çıkamazsınız.
Siz çıkmak istemezsiniz, ne kadar çabalasanız nafile...
Başlarsınız onun içinde dolanmaya bir o tarafa bir bu tarafa...
Gitmek istersiniz ordan. Yine gidemezsiniz.
Hep bir şeyler onun üzerinde durmanızı söyler durur.
Söyler dedim. Nasıl ama...Siz onu da anlayamazsınız.
Çünkü o anlamanızı istemez. Ya sonra toprağı düşler, kuru toprağı...
Ona çare ararsınız. Çaresi de: su.
Düşünüzdeki kuru toprağı suya kavuşturursunuz. Bırakmazsınız düşünüzü,
O toprakta çiçekler açmalı dersiniz.
Artık siz düşünüzü var edersiniz...