Sanırım ilkokul 2. sınıftaydım. Yanlış hatırlamıyorsam. O zaman Wi-Fi yoktu. Dedem evimize internet bağlattırmıştı. Bizim bilgisayarımız da 98’den kalmaydı ben öyle hatırlıyorum. Annem bilgisayarın başına oturur, aklına gelen ne varsa bilgisayara yazardı. Ben de annemin başına dikildim bu kadın neler yazıyor diye. Ben o dönemde sınıfın en çok kitap okuyan ilk 3 listesine girmiştim. İşte o an Edebiyat’a başlangıç çizgim oldu.
İlkokul 3. sınıftayken çocuk edebiyat siteleri vardı ilk önce o sitelerden bir tanesine üye oldum. İnsanların ne yazdıklarını okuyordum. Ben de birkaç şeyler yazıyordum. İlkbahardı o dönemi hatırlıyorum. Defterler alıyordum. Hikayeler, şiirler yazardım. Ama en çok hikaye yazardım. Bir tane de deneme yazmıştım. Çok iyi hatırlıyorum. O defterler hala kalıyor mu yoksa çöpe atıldı mı hiç haberim yok. 󾌣
Mayıs veya Haziran ayındaydı. Aradan kaç yıl geçmiş keşke hatırlayabilseydim. Anca böyle hatırlayabiliyorum. Annem ve teyzemler bir edebiyat sitesinde üyeydiler. Haydi ben de üye olayım. En küçük üyesiydim. Daha 9-10 yaşlarımdaydım. O sitede edebiyatçılara özel bir bölüm vardı. Cümbüş Sokakta "Günaydın herkese ben geldim. Hu huu kimseler yok mu?" gibi cümleler yazarlardı. Bir yandan da gülüşmeler vardı. Ben de İstanbul’daydım. Ben de şöyle bir şey yazmıştım. "Günaydın herkese ben İstanbul’dayım". Böyle bir tipte cümle yazdığımı hatırlıyorum. Bir kaç şiir yazıp paylaşmıştım.
Ortaokula gelince... Gel de hiçbir şey yazma. Öğretmen bir kompozisyon konusu verirdi hiçbir şey yazamıyordum. Ne kadar üzücü bir şey. Edebiyat’a ilk attığım adımda ne güzel şeyler yazıyordum kompozisyon konusu gelince aklına hiçbir şey gelmesin.
Liseye ilk başladığım dönemde öğretmen ödev olarak bir yazı yazın diye. Ben de sitelerden ne yazdılarsa onlardan esinlenerek güzel şeyler yazdım. Hala duruyor dosyamın içinde.
Lise 2. sınıfın yaz tatilimde söz verdim ben tekrardan bir şeyler yazacağım diye.
Kasım ayında tekrardan bir şeyler yazdım. Annem de yazdığım şiirime bakarak " Şuşu, şiir öyle değil böyle yazılır " demişti. 󾌩
Yazmak ne kadar güzel bir şey. Yazmak için önce insanlar ne yazdıysa onları oku. Ama senin en iyi dostun kitaplardır. Çünkü kitaplar insanlara hayatı öğretir. 󾍇
Yazmaktan asla vazgeçmeyin. Ben yazamıyorum da demeyin. Çünkü umutsuz bir vaka olur sizin için.