ve uzun bir aradan sonra tekrar kağıt ve kalem ile barıştım. Barıştım derken küs değildik sadece bazı nedenlerden dolayı aramıza mesafe koymak zorunda kalmıştık lakin şimdi tekrar bir aradayız. Evet kalemi kağıtla , kağıdı da kalemle aldattığım doğrudur. Ama lütfen bu aramızda kalsın duyarlarsa benim açımdan pek de iyi şeyler olmaz doğrusu. :)

Şu soruyu kendime sormadan edemeyeceğim.
Ben ne yazacağım?
Aslında birçok kişinin masaya oturduğu an kendisine sorduğu bir sorudur bu . Ne yazacağını bilmeden tabiri caizse bodozlama başlarlar yazmaya. Amaç yok, düşünce yok, şu yok bu yok. Benimde şu an ne yazdığım pek de belli değil lakin birazdan sizlere hepimizin ürktüğü bir gerçekten bahsedeceğim.

Ölüm...
Evet Ölüm.
Hepimizin duymaktan dahi korktuğu bir kelime. Peki bu ölüm nedir ? Kimdir? Nasıl bir şeydir?
Ölüm kelime anlamıyla; bir canlı varlığın (insan, hayvan, mantar, bitki ve mikroskobik canlının) hayati faaliyetlerinin kesin olarak sona ermesidir. Neden böyle bir şey bizleri bu kadar ürkütüyor?
Çünkü bir insanın sevdiği bir diğer canlıyı kaybetmesinin verdiği hüzün , o varlığa bağlılığın bir noktadan sonra yok olacağını bilme korkusu.

Tuhaftır ama insanlar gerçekleri duymaktan kaçarlar, ölüm konusundan kaçtıkları gibi. Ölüm konusunu çok konuşan bir kişinin ( o kişi ben oluyorum ) ruh sağlığının bozuk olduğunu düşünürler. Fakat yaşlı bir kişi konuştuğunda bu yaşa vurularak normal karşılanır benim yaşımda bir insan konuştuğundaysa psikologlar aranır.
Bana şu soru çok soruldu : Neden ölüm hakkında şiirler yazıyorsun?
Cevabım hiçbir zaman değişmedi: Çünkü ölümü iyi anlattığımı düşünüyorum.

O çok sevdiğin şiirlerinin arasında
’’ Elveda gidiyorum, elveda’’ yazmayacak
Ve silineceksin zihinlerden zamanla
Olmayacak, bir zamanlar sesinle inleyen evde adın
Olmayacak hiçbir sohbette tadın
Giderken bir hiçliğe kapılacaksın
Ve bu kez gittiğin yoldan geri dönmeyeceksin
Geri dönmeyeceğini bile, bile gideceksin
Çekip gideceksin işte...

Hiç kimse engel olamayacak
Hiçbir sevda
Hiç bir şiir dünyada tutamayacak seni
Ve hiç kimse alı koyamayacak seni bu yolculuktan
Kaçışın olmayacak bir pençeden
Gideceksin bir sonsuzluğun peşinden
Ve tek bir gerçek senden arda kalacak
ölüm sessizliği haykırılacak...