Bir gülümsemenin farkındalığıyla başladı herşey.Gölgeler içindeki duygular,yolunu bulmak için sözcüklerde,uzun bir yolculuğa çıktılar.Gözlerine bakarken,senle konuşurken,hatta sen yanımda yokken,seni düşündüğümde bile,gürül gürül bir ırmak akıyor yüreğimden.Her damlasında mutluluk ve heyecan taşıyan bir ırmak bu.Şu yalan dünyada ölüm kadar gerçek,yaşamak kadar tutku sun benim için.Pılımı pırtımı toplayıp acılardan,gideceğim tek adressin.Sen benim dönüşü olmayan yolumsun.Seni tanıdığımdan beri,tebessüm etmekle,içtenlikle gülmek arasındaki farkı anladım.Sen benim dudağımdaki gülücüksün.Gelmiş ve gelecek tüm sıkıntılara attığım kahkahasın.İkinci baharı yaşıyorum diyemem,çünkü sen ilkbahar sın.Senden önce sadece karakışlar vardı ömrümde.Kaybetmekten korktuğum tek hazinem,saklı kalmış mutluluğumsun.Satır aralarında nefesimi tutup,senin sevdanı içime çekiyorum.Meğer ne çok sevmişim seni.Özlemlerinde yandığım,sevgiye susadığım yalnızlık çöllerinde kana kana içtiğim,kalbime ismini sevgiyle kazdığım canımsın sen.Beni benden alan,baharın güzelliklerine masum güzelliğini katan,şebnemleri bile kıskandıran o tatlı gülüşlerindir.İçimde büyüttüğüm mavi kuşların kanatlarında saklıdır,sana olan sevdamın beyaz umutları.Ey aşk sarmaşığım,göz göze gelmeden,saçını okşamadan,değil bir rüyayı,bir cümleyi paylaşmadan sevdiğim sevgili,bir aşk filiz verdi,fidan verdi,kök saldı içimde.Onu sana göstermek için,bir kar tanesi olup yanağında,dudaklarına kavuşmak isterdim.
Sevgiyle kal...