Geceleri yıldız olup ışık saçıyor Akdeniz, nispet yaparcasına caka satıyor Ayvalık. İçine tarihi esir etmiş Ege kıyıları nazlanıyor rüzgara karsı. Nasıl da usul usul cevap veriyor sahiller. Ben burdayım diyor Sultan Ahmet..

Yalnız tastan duvar olmaz dercesine bensiz olmaz diyor Arnavut Kaldırımları. Biryerlerden tarih kabında yoğrulmuş ekmek kokusu geliyor. Suya sabuna dokunmadan deryayı delip geçiyor gemiler. Gök mavi dal yeşil tarla sarı daha ne ister bu memleket ? Senin gibi dostum varken düşmana ne hacet?

Salkım salkım bulutlar dağılmış saçlarını kumsallara bırakıyor. Tarihin gizli sırlarını aşikar etmiyor adalar. Bazen kanat çırpıyor bazen geceyi bir yudumda içiyor Marmara.. Güneşin denizin değirmeni seninle dönüyor, seninle kayboluyor karanlık. Güzel olan seyler çabuk bitermiş ya hani ? Gece ve gündüzün yaradılışını buna bağlıyorum..
ßen sende bitmek istiyorum, son nefesimi senin kucağında bedenimi senin toprağına esir etmek istiyorum..

Memleket ; benim memleketimde yıldız baska parlar, güneş başka güler sanki. Bu toprak başka kokar yüreklerde. Neden mi ? Çünkü burası benim memleketim..

Kuş olsan dal veririm kon diye, yaş olsan bırakmam bir zerresini, her gülüşüne zincirlemişim ben busemi.. Mabedim, sığınağım, anam, yarim, bereketim, ßenim MEMLEKETİM..