0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
452
Okunma
Yazmalıyım. Artık durduramıyorum içimin asi sesini. Nedenini de, niçinini de bilmeyeceksin; bilemeyeceksin. Çünkü bir tek sen okumayacaksın sana yazılan bu mektubu.
Çok zaman oldu yıllar zannediyordum, on yıllara dönmüş yokluğun. Uzaklaşıp giderken bu ülkeden yalnızlıkla cezalandırdın seni ve beni. Daha iyi olacaktı oysaki. Tüm endişeler son bulacaktı. Olmadı.
Bir tek anılar, bir tek sesin ve artık zorlukla hatırlayabildiğim o güzel yüzün kaldı. Onu da kaybetmemek için her gece yattığımda senle baş başa kalıp, senle uyuyorum.
Belki böylesi daha iyi, kavga edip küsmedik yok yıllarda. Birbirimizi incitmedik, kırıp dökmedik.
Hep güzel, hep mükemmel kaldık sen ve ben. Öylede kalacağız.
Ben gene yazarım sana. Aslında bana ve yokluğuna.
SC
