Beklemenin kıyısında iteatkar adımlarla ağır aksak ilerliyordu...
Belkide kimsenin bilmediği ,duymadığı kelimeler vardı yüreğinde kıvranıyordu..
Neydi gülümserken onu bu kadar hüzünlendiren.?
Aslında belkide biliyordu;ama susmayı tercih ediyordu.
Yüreğiyle hesaplaşıyor, kendini sorguluyordu.Bu kadar cesur olmak yada baş kaldırmak doğrumuydu ?
Aklı karmakarışık tezatlar içerisinde,olması gereken neydi ?
hala AŞK diye direniyordu..
Günlerce... aylarca ...aynı düşünceler içerisinde gidip geldi.Gem vuramıyordu duygularına ,yüreği hep bir adım aklının önünde ilerliyordu.
Belkide aşk böyle birşeydi. Mevlanın dediği gibi ,yanmak kor olmak gerekiyordu.
Güve yeniği yaşamında olumsuz her ne varsa bıraktı aşk rüzgarına .
Yeni bir hayat yeni bir düzen süsledi, alladı pulladı hayallerini giydirdi,birazda kandırdı kendini .
Artık gülüyordu göz bebekleri.
Son kez verilmiş bir şans gibi damarlarını coşturan sevginin akışıyla yeniden hayat buluyordu bedeni.
Karanlık gecelere inat olmayacak bir duanın amini gibi AŞK SANA BENZER diyordu usulca ...AŞK SANA BENZER...