2
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
528
Okunma
O sürekli hayalini kurduğumuz evdeyim. Sahil kenarında, terk edilmiş ve eski bir çınar gibi yıllara meydan okuyan…
Yağmur yağıyor sevdiğim, mevsimler bana ayak uyduruyor. Ne zaman aklıma gelse hayallerimiz, bir yanı eksik çocuklar gibi huysuzlaşıyorum. Sanırım acılarım sana şımarıyor.
Sen gittin ama bir yanım sende kaldıkça ve içimde sen kaldıkça ölemem ben. Sen benim aşk bildiğimsin. Sen benim ‘kimi seviyorsun?’ sorusuna verdiğim ‘hiç kimseyi’ cevabımsın. Gizlediğimsin, paylaşamadığımsın.
O sürekli hayalini kurduğumuz evdeyim. Hayalimizdeki gibi değilmiş ev. Belki de sen yoksun diye soğuk davranıyordur bana. Ben bu evi senle hayal etmiştim.
Ev soğuk,
Ben eksik,
Sahil durgun…
Dön işte ben üşüyorum…
Cevap Yaz