Maskeli balo gecelerini severim.Herkes taşımak istediği maskeyi suratın da taşır çünki.Bir bakıma olmak isteyipte olamadıkları maskeleri takar herkes bu gecede.Bazıları güler yüzlü maskeyi şeçer,bazıları ağlamaklı olanı.Ama kimse bilmez ki o gece "Güler yüzlü" maskeyi takan insanın, tüm gece gözyaşlarını maskesinin arkasından akıttığını.Bilmezler,"Ağlamaklı"olan maskeyi takan insanın, tüm gece gözlerinden yaş gelene kadar güldüğünü.Gece biter.Herkes çıkarıverir maskelerini teker teker.Anlarsın herkes dağılmaya başladığı anda.İnsanların,maskelerinin kölesi olduklarını.Gülersin.Ama masken ağlar sen hiç bilmezsin...
Gülen insan mutlu değildir hiçbir zaman.Gülerken,ağlayan çok insan tanıdım ben.Gülmek,direnmektir.Vedalara,zamansız gidişlere,dönüşü olmayan yolculuğa karşı direnmektir.
İşte bu yüzden insanları tam anlamıyla tanıdım deme.Maskelerini unutma.Gör.Hafızana kazı.Ama kendini unutacak kadar hatırlama insanları.Gelmesini bekleyip zaman kaybetme.Çünkü daha çok maskesi olan insan var önünde.
SALİH SARIKAYA