Zamanın birinde bir ülkede büyük bir krallık varmış, bir oğlu olmuş kralın
ve tek geleceği bu prensmiş , ne yazık bu prensin yüzü hiç gülmüyormuş,
babası ve herkes bu duruma çok üzülüyormuş,,
Dünyanın dört bir yanından gelen hekimler,hokkabazlar dahi gencin yüzünü güldürmeyi, başaramamışlar bir gün o şehre iş için gelen bir yabancı bu olanları duymuş,
kralın huzuruna çıkmak istemiş ve bu isteği kabul edilmiş, krala şöyle demiş , benim ülkemde yaşlı bir bilge kişi var ancak o yardımcı olabilir size demiş,,

Ertesi sabah erkenden kafileyle beraber yola çıkmışlar,,uzun bir yolculuktan sonra şehre varmışlar, bilge kişinin huzuruna çıkmışlar, durumu anlatmışlar,
yaşlı bilge gence şöyle bir bakmış ve demiş ki,,şimdi sana diyeceklerimi aynen yerine getirmeni istiyorum,,
prensin eline bir kaşık vermiş içine de yağ koymuş benim evimin içi ve bahçem çok güzeldir şimdi git ve bir güzel gez dolaş ve bana gel gördüklerini anlat,ama içinde ki yağı sakın ha dökme demiş,
Bir süre sonra genç ,,,yaşlı bilgenin huzuruna çıkmış bilge sormuş anlat bakalım evimi nasıl buldun beğendin mi demiş,
prens yine asık bir yüz ifadesiyle başını öne eğmiş, hiç bir şey göremedim demiş çünki hep yağa baktım dökülmesin diye yanıt vermiş,,
Bilge gülmüş haydi tekrar git bir güzel gez gel bana anlat demiş,
bir süre geçmiş aradan, bu sefer prens yüzünde kocaman bir tebessümle huzuruna gelmiş bilgenin,
eviniz çok güzelmiş ,hele bahçenizdeki çiçekler rengarenk güller öyle güzeller ki bakmaya doyamadım demiş,,,,
Kaşığa bakmışlar ki hiç yağ kalmamış içinde, işte bu demiş yaşlı bilge, bir yere odaklanıp takılıp kaldığımız için etrafımızda ki güzellikleri görmüyoruz,
o günden sonra sarayda her şey çok daha güzel olmuş, çün ki prensin yüzü artık gülüyormuş ,şenlikler düzenlemiş kral,,o günden sonra da farkında olarak yaşamaya devam etmişler mutlu ,mesut.
Dilerim ki bizler de yaşadığımız şu kısacık dünyada,karmaşa içinde, yaşarken bile etrafımızda olan güzelliklerin farkına vararak yaşayalım....