0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
672
Okunma
Aşığın gönlü ummandan bir katredir…
Onu ya sevgilinin hasreti eritir,
Ya da yokluğunda döktüğü gözyaşları çoğaltır…
Sürekli bekler seven kişi…
Her gece sabahın çıkmasını bekler,
Gündüz olunca da mecnun gibi dolaşır geceyi bekler…
Terk edip dünyalık her eğlenceyi,
Biriktirir aşktan olan her heceyi,
Çözmek için şu ömre bedel bilmeceyi;
Belki de ölümle son bulacak neticeyi bekler…
Umut varsa eğer bu bekleyişte,
Katrede umman olup coşar…
İşte bu aşamada,
Ne zaman önemlidir ne de imkânsızlıklar.
Önemli olan tek şey, o umut ışığını görebilmektir…
Yazan: Eza - Berkefti
