Bazenleri çok düşünüyorum;yazmak mı iyi,konuşmak mı diye?
Bazen anlatamadıklarımı yazıyorum bazen yazdıklarımı anlatamıyorum bazense anlattıklarımı,yaşadıklarımı yazamıyorum.
Nasıl bir şey yaşıyorum bilmiyorum.Bazen kendi hayatımı herkesin hayatından büyük görüyorum.Öyle sanıldığı gibi değil ama.Acısı büyük,yükü ağır,derdi çok,geçmişi paslı,sevgisi yarım,duyguları hep acı......!
İşte bu benim yaşadığım sancı.
Ben hep az sevildiğimi düsündüm.Hep acındığımı gördüm.Herkesin gözünde yaralı damgası yemiş bir kızdım.Yazık olan bendim.Hayatı acıyan bendim.Hayırsızdan hayır uman da bendim.
Bi umuttu o.Bi umut.
Beklemek çok kötü birşey.
Umut edip beklemek,ilgi beklemek,sevgi beklemek,merhamet beklemek......birini beklemek...Ne olursa olsun.
Ben bunların hepsini de yaşadım.
O boşa geçen vakit,her defasında senden bir şeyler götürmekten vazgeçmiyor.
Sen senden geçiyorsun o senden geçmiyor.
Bazen hep bi şeyleri hak etmediğimi düşününürüm.
Bazen yetemediğimi.
Bazen bittiğimi.
Bazen itildiğimi.
En başta da dediğim gibi ben bazenleri çok düşünürüm...