2
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1298
Okunma
Küçük bir ev, içinde içimizi ısıtan soba, üzerinde patates.Sobanın yanıbaşında uyuyakalmış bir melek ve beşikte bir tane daha...
Benimle paylaştığın her hayalini içine kendimi de koydum senden habersiz. Sen yanındakinin, o meleklerin annesinin kim olduğunu bilmeden kurdun bu hayalleri, ben ise kendimi koydum o huzurlu anne yerine ve baba olarak senden başkasını kıyamadım yanıma..
Gittin, hayallerim hayal oldu. Hayalin bile olmayacağını bilmek acı veriyor kalbime. Küçük bir umuttur hayal kurduran insana ki nasıl gitmişsen benden hayal bile kuramaz oldum. Hayal kurabileceğim kadar kalsaydın bari. Neden bu kadar çok gittin benden ? Kalp kırma günah derdin. Kalp kırmak günah da hayal yıkmak değil mi ?
Cevap Yaz