Dışarıya çıkacaksın sokaklar dar gelecek aynı bedeninin ruhuna dar geldiği gibi. İnsanlar farklı gelecek hepsi bir farklı bakıyor olacak sana. Bıkmış olacaksın. Ne bir umudun kalacak içinde nede bir gram yaşama sevinci. Her gün sana huzur veren o deniz artık sıkıntı verecek, yüzüne gülümseyerek baktığın o insana artık nefretle bakacaksın. Yorulacaksın çocuk! Sırtındaki bu ağır yükle yaşamayı öğrenene kadar çok yorulacaksın! Beklentilerinde kalmamış olacak haliyle yapayalnız kalacaksın. Yanında onca insan varken sen onsuzlukla baş başa kalacaksın. Ağlayacaksın ilk zamanlar, eskiden iki dakika göremesen özlediğin insanın artık hiçbir zaman yanında olamayacağına ağlayacaksın. Çaresiz kalacaksın aslında, isyan da edeceksin fakat bunları düşünerek kendini harap etmekten başka bir şey gelmeyecek elinden. Sonra zaman geçecek ne bir dert kalacak geçmişten ne bir tasa. Ağzından iki çift söz yükselecek “oh be“ diyeceksin “oh be, dünya varmış.“