İnsan hiç mi unutmaz
onca seneye rağmen,
Giydiğin
ayakkabıları,
paltoları,
takım elbiseleri,
gömlekleri,
pantolonları,
Pijamaları,
renk renk desen desen
hepsi hatrımda.
Sonra...
Şapkanın kokusu,
Tütünle karışık,
paltonun ve atkının kokusu,
Süründüğün esansın kokusu,
Çay molasında
ellerinin toprak kokusu,
şu an gibi burnumda.
Alnından süzülen terlere
çok şahit oldum ,
çok çalışırdın ,
acelen varmış gibiydi hep bütün işlerin.
Sanki yarın yoktu senin için.
Eve gelince,
Yorgunluktan için geçerdi,
uyku beklerdi sanki seni köşende.
Horlardın horlardın ve kendi gürültüne uyanır,
tekrar gözlerini yumardın.
Unutmadım Babam unutmadım unutamadım .
uyuduğunda göz kapağındaki benleri bile unutmadım.
Aynı benlerden bende de var şimdi.
Horluyorum da üstelik.
Bende gözlerimi kapasam ve uyusam horlaya horlaya
gelir sende beni seyredermisin
benim seni seyrettiğim gibi.
Bir gecelik de olsa gelemezmisin baba...?
Ömer Koç
01.01.2016