Gözleri ışıl ışıldı, adeta yakamozlar dans ediyordu göz bebeklerinde. Daha önce hiç böyle uyanmamıştı.

Karamsarlık çökmüş yüreği; sanki kırmızı renkli kar yağdığını gören ve mutluluktan çığlıklar atan küçük bir kız çocuğunun coşkusuyla dolmuş gibiydi...

Her gece uyumakta zorluk çekmesine rağmen dün gece huzurlu bir uykunun kollarında sabah etmişti. Hatta güzel rüyalar bile görmüştü.

Bütün bunları o kimsesiz anne ve oğluna borçluydu. O insanlarla karşılaşmasaydı belki de şu an hayatta olmayacaktı.

Hayatını onlara borçluydu. Kafasına takmıştı bir kere. Hastalıklı bir ruh halinde uyur gezer gibi yürüyorken karşılaşmıştı onlarla. Eczaneye ilaç almaya gidiyordu.

Gece yatarken bir kaç kutu ilaç içecek ve sonsuz bir uykuya dalacaktı.

Eczanenin önünde genç bir kadın kucağında beş yaşlarında bir çocukla oturuyorlardı. Kadın ağlıyor çocuk küçücük elleriyle annesinin yanağını siliyordu. Kadın ağlamaya devam ediyor çocuk silmeye...

Çok güzel bir kadın. Giyimi kuşamı yerinde bakımlı bir kadın.