Yıkılmak binaya mahsus bir şey değil ki Züleyha.Ben bir cümleyle bir insanın yıkıldığını gördüm. der Zarifoğlu, bazen insan umut ışığını kaybeder,boğazına dizilir tüm yaşanmışlıklar,yaşanmamışlıklar.Hayat bazen üstüne yükler yükler,bazen bu yükün altına kendisi girer bazen de üstüne devrilir,dizlerinin üstüne çöker.Zaman geçer sonra düştüğü yerden daha güçlü kalkar,zira her acı ruhu arındırır.Tebrikediyorum çokça...

SIĞINDIM SANA YARAB!!!

Yine yorganımı siper etmiştim kendime
Dört bir yandan özlemin,yokluğun,anıların kurşun gibi yağıyordu üstüme
Yorganımın altına sığınınca kurtulmuşmuydum sanki
Bu seferde hayalin geliyordu gözlerimin önüne,dört bir yanımı sarmışlardı
Yine çaresizliğin tam ortasındaydım….
Nereye kaçacaktım nereye saklanacaktım…
Gene köşeye sıkışmıştım galiba…
Gözlerime bir türlü uyku girmiyordu
Yatakta sağa sola dönüp duruyordum..
Uykusuzluktan gözlerim kan çanağına dönmüştü
Sensizliği kabullenmiyordu bu yürek!!!!
Ama bu böylede devam edemezdi,
Yataktan soluk soluğa kalktım ve doğruldum
Çıldırmış gibiydim gözlerim fırıl fırıl dönüyordu
Sanki tavanda bir ip çırpınıyor ve beni çağırıyordu
Sona yaklaşmıştım galiba
Sanki bir adım ötesi ölümdü…
Tamam kabul ediyorum hiç böyle bir sonu da düşünmemiştim..
Ama pisi pisine ve yalnız başına ölüme terk edilmeyi de hiç hak etmemiştim
Çünkü ben onu bugünlük,yarınlık değil ömür boyu bir birliktelik için sevmiştim
Geceleri Rabbım sonsuzumuzda beraber olsun diye dualar etmiştim…
Hiç kötülük düşünmeden plansız ve programsız bir şekilde sevmiştim
Kalpti bu ya nasıl bir plan ve program dahilinde sevebilirdi ki
Ben de doğru olanı yaptım!!!!
Olduğu gibi yani doğal bir şekilde sevdim
B planım yok tu işte
Başkasını seversin gönlüm ,onsuz da yaşarsın diyemedim ne yapayım…..
Kalpti ya bu makine değil ki
Her önüne geleni nasıl sevecekti
Yürekten tek bir kişiyi sevdik işte
Adam gibi sevmek suçmuydu be
Bir defa sevecektik…..
Bin defa değil ki…….
Hata mı yapmıştım acaba ? onu bu kadar çok severek
Hem de ölümü göze alacak bir şekilde
Oysaki o beni tek başıma çaresiz bir şekilde ölüme terk etmişti
Bu gerçek bir sevda olamazdı
Ben kendimi kandırıyor olmalıydım
Onsuz yaşayamayacağımı bildiği halde
Seven sevdiğini ölüme terk edermiydi
İkilemler arasındaydım
Gel ile git arasında gidip geliyordum
Kendi kendimce……
Durdum ve düşündüm sadece…
Az kalsın ne diye öldürecektim kendimi;
Yaşarken kıymetimi bilmeyen yar
Öldükten sonramı değerimi bilecekti ?
Şayet eğer ölürsem mutsuzluklar mutluluğa mı dönüşecekti ?
Yada her şey toz pembemi olacaktı?
Ne değişecekti peki
Tabiki de hiçbirşey,herşey kaldığı yerden devam edecekti ama ne yazık ki bensiz…..
Gözlerim dolu bir şekilde ha ağladım ha ağlayacağım bir vaziyette
Ellerimi semaya açtım ;
Ben beni bıraksam da sen beni bırakma Yarabbim....


Huzuru nerede bulduysan orada kal,
Yüreğinize sağlık selam ve dua ile

O alnın secdeye değmeden huzura kavuşamıyacaksın ve Peygamberimiz şöyle diyor "Ne mutlu ki onlara bulundukları sıkıntıdan sabır ile kurtulmayı bekleyenlere.Belki hala sabretmeyi öğrenemediğimiz için sıkıntılar devam ediyordur.Emin olun ki bir gülüşünün en ücra köşelerine öyle bir güneş doğar ki çektiğin sıkıntılara şükredersin.

ne kadar güzel,huzura ermişsiniz. sağınacak başka kapı yok.içten ve etkileyiciydi,kutlarım.