Yalnızlık benim senden ayrı olduğum her anın toplamıdır.
Özlü söz yazmaya çalışmıyorum . Amacım Sensizliğin yaşattığı travmayı sana aktarabilmek. Kendimi acındırmak falan gibi bir gayem de yok. Ayrıldığımız günden beri sensiz yaşadığım her saniyenin benim ruhsal durumum üzerine yaptığı etkileri anlaşılabilecek bir dille anlatmaya çalışıyorum . Aslında o kadar karmaşık bir haldeyim ki açıklamak oldukça zor.
Bazen geçen her saniye , parantez içinde (sensiz yalnız) geçen her saniye uzay boşluğunda dolaşmaya benziyor. Yerçekimsiz ortamda rastgele savrulup , sonsuza sürüklenmek gibi geliyor bana.
Sensizliğin , dolayısıyla yalnızlığın süresi uzadıkça , yüreğimdeki hasret faaliyete geçiyor.
Ve sonrasında özleminin ve hasretinin baskısı yalnızlığımı daha da ıssız koylara çekiyor ki ; işte o zaman ben bildiğin benin dışında yaşayan yada yaşayan bir ölü gibi yaşayan metafiziksel hayali bir varlığa dönüşüyorum .

YARIM KALAN HİKAYE