Bu aşkta bir terslik var sanki.Yani demem o ki zamanın aşklarında.Gördüğüm manzaralar bu şekilde analiz yapmamı sağladı.Dediğim gibi bu aşkta bir terslik var.Yani demem o ki zamanın aşklarında.Buna örnek olarak birebir şahit olduğum olayı aktarmak isterim.Sıkı tutunun.
İstanbulun herhangi bir semtinin herhangi bir mahallesinde ikamet etmekteyim.Küçüğünden tutup büyüklerine kadar tanımaktayım,tanınmaktayım.Son derece iyi bir saygınlığımız var tabi ki.Ben kimim ? Ben bu mahallenin efendisiyim.Herkese hitap etmekteyim.Bu mahallede herkes birbirini tanır.Kız veya erkek farketmeksizin. Birbirlerini seven iki insan.Yani bildiğim kadarıyla seven.Birbirlerine bağlı iki aşık.Bildiğim kadarıyla aşık.Her gün birlikteler. Tamam bunlar evlenirler derken çocuk yanıma geldi ve biz kendi aramızda sözleneceğiz dedi.Sevindim destek vermeye çalıştım.Çalıştığım kadarıyla desteğimi verdim.Çocukta az buçuk saflık var.Hayır yanlış söyledim.Ful + Ful saflık var.Bu iki genç yüzüklerini alıp birbirlerine takıyorlar ve istedikleri mutlu sona ulaşıyorlar.Aradan biraz zaman geçiyor ve benim bilmediğim bir olayla karşılaşıyorlar.Bu olaydan sonra ayrılmaya kanaat getiriyorlar.Sanırım aldıkları yüzükler işe yaramamış ve ayrılıyorlar.
Gel gelelim hikayenin en üzücü noktasına.Çocuk sevdiğini mahallede tanıdığı ve sürekli yüzyüze görüştüğü arkadaşına kaptırıyor.Evet yanlış okumadın.Kaptırıyor…Sevgili okurum dersin ki bu günlük hayatımızda yaşanan bir olaydır. Olayın en tuhaf noktasına gelelim.Kız ayrıldıktan kaç gün sonra çocuğun arkadaşıyla beraber olmaktadır ? Tabi ki en fazla 2 gün…
Başlamadan cümlelerime BU AŞKTA BİR TERSLİK VAR,YANİ ZAMANIN AŞKLARINDA dedim.Tam da öyle bir gündeyiz öyle bir andayız.Nerde o eski günler eski günlerdeki samimiyet ?
Daha fazla uzatmak istemedim.Uzattıkça küfredesim geliyor.

Sustum…