Her akşam siluetsiz bedenler yatıyor yanıbaşıma tenleri sen kokuyor elleri yabancı
Lakin, dokunuşları bir yerlerden tanıdık geliyor yalnızlığıma…
Ve uyanıyorum!
Önce uzaklaşan sesini duyuyorum kısık kısık sonra görmeyi umduğum gözlerini ahh! o gözlerin ve birçok anlamlar yüklemeye uğraştığım karmakarışık cümlelerden oluşan sözlerin. Aniden tuale inen bir fırça darbesinin silikleştirdi görüntülerde yabancılaşıyor her şey…
Her öptüğüm dudaktan aşk birden kalbe inecek sanıyorum. Bir hayal kırıklığının sonrası kendimi ya dar sokaklara yada bir sahile atıyorum.Usta bir ressamın en iyi eseri gibi çiziyorum seni baktığım her yere her şeye ve seni arıyorum dalgaların peşinde belki , diyorum! büyük bir dalga bulur getirir seni bugün, bugün olmazsa elbet bir gün….
Yine sana, yine seni ,yani! Aşk ı saçmalıyorum…
Saçmalıyorum bazen böyle aşk ı ama, sen yine de bilme! Kulaklarını tıka benden bağımsız içimden yükselen haykırışlara. Sen! Alınma desem üstüne; sevmem söyleyen dilim bile olsa yalancı sözleri …
Allah ‘ın bildiğini kuldan saklamak kadar acı bir aşikarlık imkansız hayallerin olmayan saplarına tutunmak .Gel-gitler içinde bocalıyorum hergün. Sana kırgınlığım da tuz biber ekiyor karmakarışık aklıma iyice bir del- im-sek-leş i yorum bu halimi a…c a y i p karşılayan bakışların çemberinde…
Oysa; deliliğim saçlarımın rengiyle sürekli oynamak kadar zararsız bir kaçış gerçeklerden ama, saçımın rengini tutturamayışım kadar da! anlamsız bir boşvermişlik hayata direnmek varken…
Geceleri yarasa gibi yönümü bulamıyor çarpıyorum görünmeyen duvarlara.Sağımla solumla savaşırken fırtınalar kopuyor içimde yağmura tutuyorum gözyaşlarımı kaybolup yitorlar daha yastığa düşmeden…
Ve her zaman ki; iç çekişlerimle selamlıyorum sabahı gökkuşağını yeniden görmeyi umarak…
AyNuR