Ümitsizlik ırmağından geçiyoruz hepimiz şu günlerde.Kara bulutlar kaplıyor gözlerimizi.Herkes bir şey bekliyor .Bir şey iyi bir şey.Sadece düşlüyoruz bence yanlışımız bu .İyi haberlerin düşünde olmamız bizim yaptığımız en büyük yanlış .Neden mi?Çünkü biz bu düşleri kuruyoruz.İstikrar dediğimiz kavramı hayatımıza uygulayamıyoruz.Bunlardan biri de ben sayılabilirim.Bu kavramdan istikrar kavramının devamlılığı için nereden ve nasıl çıkacağımızdan çok.Hayatımızın sonuna gelmeden bu istikrarı sağlayıp kendi hayatımızı kurup ve işte o zaman düşlerimizin peşinden koşmamız gerekiyor.Diyorum ya iyi haber düşünde koşuyoruz biz hatta koşmuyoruz sadece bekliyoruz.Bunun için ne yapmamız gerekiyor peki?İnanmak ve kararlı olmak.Yıllar yılı planlarının ve hayallerinin bir çoğunu çöp kutusuna atmış biri oalrak söylüyorum bunları size hayatta kaç dakika daha yaşayacağımzı bilmeden yaşadığımız bu dünyada aş ,ekmek ve aşk davasında daha önemli ideallerimizin ve bunların bir çoğununda iyi haber düşleri olabileceğini ve artık televizyonda bugün ne kötü haber gelicekte ziyade bugün hangi iyi haberleri getirdim?Yarın şu iyi haberleri getireceğim diye düşünelim.

"Umut vazgeçilmesi gereken son ihtiyaçtır"