ŞEHİR

Bir tepesi olmalı şehrin, geceleri yıldızlarla ışıkların birbirine karıştığı ve tüm şehrin uzaktan sessizce izlenebildiği bir tepe. Daraldığında insanın kaçıp her şeyden uzaklaştığı ya da neşeyle, sevgiyle, muhabbetle çay içebeliceği veya akşamüstü gün batımında âşıkların mekânı,
şarapçıların ilk durağı olacak bir tepe...
Tepe hafif çamlık olmalı serin serin esmeli yazları. Yolu öyle dik değil, hafif kıvrımlarla varılmalı tepeye. Gün tam karşıdan doğmalı şehir aydınlanırken en uzak dağların ardından ışık huzmeleri tek tek evleri doldurmalı. Canlanırken yeniden koca bir şehir buna şahit olunacak bir tepede duruyor olmalı.

Bir şehrin tepesi olmalı
Varıp yamacına yaslanmalı
Gecesinde ağıtlar
Gündüzünde ahlar
Avazımızın çıktığı kadar
Şehre karşı sunulmalı

Bir şehrin tepesi olmalı
Caddelerinden bunaldıkça
İnsanlarından usandıkça
Sevdaları tükendikçe
Kaçıp kaçıp değil
Varıp varıp sığınacağı bir yeri olmalı

Bir şehrin tepesi olmalı
Öyle dik ve öyle güzel
Eteklerinde bir yığın insan
Gelin gibi süzülmeli
Baktıkça evlerinden insanlar
Gönülleri ferahlatmalı

Bir şehrin mutlaka bir tepesi olmalı


Nehir geçmeli bir şehrin ortasından. Yılan gibi kıvrılıp bölmeli şehri İkiye. Yoksullar en güzel yakada oturmalı. Meyve ağaçlarının bolca olduğu müstakil ve mutu evlerde… Yoksulluk sadece evlerin kat sayısına bağlı olmalı. Yedikleri hep güzellik içtikleri hep mutluluk olsun. Ve bu evler şehre hakim tepenin eteklerini rengarenk boyasın.

Öte yanda da zenginlerin muhteşem hayatı olsun. Yüksek hayatları beton yığınlarının katlarına bağlı olan, şehrin o yakasını griye boyayan bir hayatı yaşasınlar. Şehrin soluk renklerini zevki sefayla giderildiği o yanla bu yanı nehir ayırsın.

O nehirlerde yaz sıcağına çare için girildiğinde çocuklar ölmemeli. Yemyeşil kıyılarında analar babalar sadece eğlenmek adına bulunsun. Balıklar oltalara gönüllü takılsın ve tepenin eteklerinde oturanların ziyafetine meze olsun. Âşıklar dolaşsın her iki yanında. Nehrin kıvrımlarını yuva belleyen ördekler, kazlar, karabataklar… Ve insanlar oradan onları beslemeden geçmesin.

Tarihte adı sanı meşhur bir mimar bu güzel şehrin nehrine, azametli bol kemerli taştan bir köprü kurmuş olsun. Çok eskilerden bu yana hala dimdik dursun ayakta. Üzerinden nice ordular, kabileler, kafileler ve de âşıklar; dervişler, erenler geçmiş olsun. Hatta Lokman Hekim bile…

Bir nehir geçmeli şehrin ortasından
Her kıvrımına bir aşık gizlensin
Sevdasına yazdıklarını gemicik yapsın
Salsın ummanlara uzanan bu nehre

Bir nehir bölmeli şehri ikiye
İki yakasında her türden insan
Mutluluk olsun ne zengin ne fakir
Bütün şehir kardeş olsun

Bir nehri olmalı her şehrin
Üzerinde tarih
Kemerlerinden sevdalar aksın
Ve bu nehir bize kadim sevdaları
Saf kaynağından Ferhat’ı ana ana taşısın
İki yakasında insanlar sevdalansın

Bir nehri olsun her şehrin zaman orada usul usul aksın