Merhaba ben Ömer bu tarz yazılara nasıl başlanır hiç bilmiyorum. O yüzden kendimi tanıtarak ve selamlayarak başladım. Ben karanlık bir dünyanın çocuğum durun durun karanlık derken politik veya herhangi bir mesaj kaygısı gütmeden söylüyorum. Daha anlaşılır bir dille ben görme engelliyim. Hani sizlerin bizim fark ettiğimizi sanmadan acıma duygusuyla baktığınız insanlardanım.
Karşıdan karşıya geçerken aniden kolunuzu tutan size mecburi yardım ettiren insanlardanım. Ne annemi ne babamı ne kardeşlerimi nede arkadaşlarımı gördüm. Birçoğunuz bu satırları okurken farkında olmadan acımaya başlamıştır bile bizler alıştık sizlerin bize acımasına ama şunu da bilin ki bizlerde sizin yaptığınız birçok şeyi yapabiliyoruz. Hatta siz bakarken biz göre biliyoruz. Mesela ailemi biliyorum nasıl olduklarını hepsi çok güzeller bunu görüyorum çünkü onların sevgisini hissediyorum.
Bende insanım sizin gibi ne eksik ne fazla tam sizin gibi. Yasıyorum hissediyorum ve mutluyum. Size göremesem de İzmir’i anlatayım ister mi siniz? Benim için İzmir in ne olduğunu bilmek ister seniz
Kordondan başlayalım. Hani sevenlerin sevgi sözcüklerini yosun kokan havada birbirlerine söyledikleri yer hep neşe ve mutluluk içindeki. Yaşayan her insanın hissedebileceği aşkı konuşan. Kalbi görmeyen birine yol gösterecek kadar nazik olan. Benim size sizin bana olan ihtiyacınızdan fazla bize ihtiyaç duyan ama biz olma sakta hep kordon olarak kalacak bizden sonrakilere de yol gösterecek ışıklarını kaybetmesin hep yönlerini bulsunlar diye dalgaların sesleriyle yosun kokusuyla âşıkların mutluluklarıyla bir rehber olan yerdir
Birde Kemeraltı var hani şu sıkış tepiş olan pek farkına varma sakta tarih örgülü alışveriş merkezi. Herkes sizi bir yere çağırır.. Sizi dükkânına çağıran çocuklardan kurtulmaya çalışmak yeri gelir bir eğlence kaynağı olur. En iyi kahveyi yine orada bulursun. Bütün ege de bulamadığın ne varsa yine orada bulursun. Unutmayın ben sizin gibi bakamıyorum. Renklerini, duvarlarını bazen oturmak istediğim taburenin dolu olup olmadığını ama yine de birçok şeyi hissede biliyorum.
Daha fazla uzatmayayım azıcık farkında olmanıza yeter umarım bu sözlerim. Sizin gözlerinizle gördüklerinizi biz hislerimizle görüyoruz. Ve son olarak birçok sefer siz bakıp ta görmüyorken biz bakmadan görebiliyoruz.