Elimden çizebilmek gelseydi; sevimli bir saksı çizerdim. Elinde tuttuğu bahçe kovasıyla kendini suluyor olurdu bu saksıcık. İşi çizgiden biraz ileri götürüp Gogh gibi sanatkâr ve inançlı olabilsem, insanlar, bugünün karanlığına bakıp gelecekten umutlarını kesmesinler diye görülmemiş sarılıkta, kırmızılıkta çiçekler bulunmadık yeşillikte ağaçlar, kimsenin bugüne kadar karşılaşmadığı mavilikte bir gökyüzü çizerdim. Ve beklenen her neyse, onun, uzun kışın ardından azıcık geç kalmış da olsa bütün güzelliğiyle
çıkıp gelebileceğini anlatırdım.VE elimden gelseydi eğer,yeniden sil baştan ,hayatın tüm mevsimlerini ilkbahar yapar,yeniden doğuşu kutlardım her gün,güneşin kızgın suratından uzak,kışın ürperten soğukluğunu tenimde hissetmeden..Her şeyden önemlisi hiç usanmadan,hiç bıkmadan.yaşadığım her gün için,aldığım her nefes için ve faydalandığım her nimet için Yaradan’a TEŞEKKÜR ederdim.Zira Teşekkür edebilmek
bir sanattır.Ve bu sanatı icra eden tüm dostlara en kalbi duygularımla TEŞEKKÜR ederim. Sevgiler.EDA